Bağladın gönlümü saçın teline.
Sen kendi kendine kul ettin beni.
Düştüm ocağına zalim eline.
Yaktın can evimden kül ettin beni.
.
Kapanmaz bende ki açtığın yara.
Mecnun gibi çektin çöllere dara.
Aşkımız dillerde oldu yaygara.
Ellerin gözünde pul ettin beni.
.
En güzel yılları ömrümü aldın.
Bütün umudumun varını çaldın.
Bu canı bedeni toprakmı sandın
Ayaklar altına yol ettin beni.
.
Kırılmak nedir ki kalbim hep yırtık.
Ne görün gözüme ne karşıma çık
Dizlerim bu yükü taşımaz artık.
Bir kuruyan yaprak dal ettin beni.
Kayıt Tarihi : 27.5.2016 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Uzun 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/27/kul-ettin-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!