Tuttu yüreğimden aldı sevdamı,
Bağladı kendine kul etti beni.
Düşürdü dertlere verdi belamı,
Şifadan onulmaz hal etti beni.
Vurup hançeriyle deşti yarayı,
Rengi bozlandırdı akla karayı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Vurup hançeriyle deşti yarayı,
Rengi bozlandırdı akla karayı.
Kimlerin konduğu gönül sarayı,
Konar göçerler yol etti beni.
oldukça beğendim çok ustaca yazılmış,,bu ismi unutmayacağım tebrikler hüseyin durmuş
kula kul olunmaz ama
gönüle kul olunuyor
güzel bir hece ve manidar dizeler
kutlarım
saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta