Kul Değişti Şiiri - Ahmet Bulut

Günbegün, artıyor kaygı;
Geçti çağlar, yıl değişti,
Batal oldu, sevgi saygı,
Edep erkân, yol değişti.

Açın halin, anlamaz tok;
Yardım kalktı, yaygara çok,
Renk ayni renk, lezzeti yok,
Arı kovan, bal değişti.

Şaşkın, perişan fukara;
Bu günü, dününden kara,
Her şey, dönüştü çıkara,
Hatır gönül, hal değişti.

Görün bakın, neler olmuş?
Has bahçeye, diken dolmuş,
Bülbülsüz, sararıp solmuş,
Bahçıvan yok, gül değişti.

Çileler, sabırla dolar;
Haram yiyen, çirkef yalar,
Akort yok, düzensiz çalar,
Sazlar bozuk, tel değişti.

İlim yok, irfan yok zorba;
Pire için, hazır harbe,
Fırsat bulur, vurur darbe,
Yakın uzak, el değişti.

Gariplere, bu dünya dar;
Tek metağı, ah ile zar,
Zehir veren, meyvesi var,
Beden ayni, dal değişti.

Ne yapsan, yaratan görür;
Mekândan, münezzeh durur,
Olur olmaz, küt küt vurur,
Yalan yanlış, dil değişti.

İyilik, kayboldu yitti;
Her şeyi, menfaat yuttu,
Aşk yok oldu, sevda bitti,
Mecnunu yok, çöl değişti.

Bilmem ki, kim kimin dengi?
Haksızlar kazanır cengi,
Bozuldu, suların rengi,
Konmaz ördek, göl değişti.

Tuzak çetin, sökülmüyor;
Yıkılana, bakılmıyor,
Allah için, dökülmüyor,
Gözden akan, sel değişti.

Şair Bulut, görür bıkar;
Olgun dediği, ham çıkar,
Hatır saymaz, gönül yıkar,
İman taklit, kul değişti.