Kul Değil misin? Şiiri - Mehmet Şahan

Nedir bu celalin, bu tavrın kime,
Dikene gülmeyen gül değil misin?
Gözyaşın kurursa kızma iklime,
Kadrini bilmeyen göl değil misin?

Bülbülün seherde andığı gibi,
Mecnun’un çöllerde yandığı gibi,
Toprağın yağmura kandığı gibi,
Sevgiyi besleyen sel değil misin?

Yalandan desen de sana kanardım,
Aşkından kavrulsam yine yanardım!
Gönlümde fırtına, meltem sanardım,
Muhabbet üfleyen yel değil misin?

Sevdaya olsa da kulun ricali,
Aşığı yandırır kalbin visali…
Leyla’yı arayan Mecnun misali,
Nazıma küsmeyen el değil misin?

Dereler az gelse geçse nehiri,
Ağzından damlarken biçse mehiri!
Bal yapmak üzere içse zehiri
Kelamı süsleyen dil değil misin?

Hayaller kursan da yıldıza, aya
Yolculuk boyunca olsan da yaya,
Menzilin bellidir, doğrusu bu ya
Doğruyu izleyen yol değil misin?

İnsana ben gibi bakan gözünde,
Her kelamı kalbe akan sözünde,
Hak için Şahan’ı yakan özünde,
Mevlâ’yı arayan kul değil misin?