Elde bükülüp şekil aldım demez,
Ben nasıl olup hayat buldum demez.
Bitki idim pamuktan oldum demez,
İp gerildiğinde yay oldum sanır.
Bataklıkta çıktığını unutur,
Orda neler çektiğini unutur.
Ele boyun büktüğünü unutur,
Kamış ses verince ney oldum sanır.
Gece düş görmekle kıral olunmaz,
Hep hayal kurmakla kıral olunmaz.
Sarayda durmakla kıral olunmaz,
Kul ata binince bey oldum sanır.
Yakıtı gaz yağından gelmez gibi,
Sözlerini duyanlar gülmez gibi.
Rüzgarla söndüğünü bilmez gibi,
Lamba ışıyınca ay oldum sanır.
Meşe çiçekle pelite dönüşür,
Ağızlar sanki kilite dönüşür.
Su buhar olup buluta dönüşür,
Damlalar düşünce çay oldum sanır.
Kayıt Tarihi : 26.11.2012 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/26/kul-ata-binince-bey-oldum-sanir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!