Kül Şiiri - Özgür Koçkar

KÜL

Elimde sımsıcak çay, en demli kıvamından hayatın.
İçim kavruluyor, yanıyor sere serpe kızgın kumlarda.
Yüreğimin Kudüs’ünde üflüyorlar bir dolu sızı.
Çanlar, çanlar çalar beynimde.
Kafam dopdolu binler patlar içimde.
Sana salmak isterdim bin bir güzelliği.
Güneşi sermek isterdim ayaklarının altına.
Senin için yıldızlı bir gece olmak isterdim.
Sense ne bıraktın, dön bir bak arkana.
Yangından arta kalan kül yığınından başka!