Kül Şiiri - Mustafa Muho

Bir yanım ölü, öteki hâlâ dua eder,
Unutmak istedikçe anılar çoğalır, beter.
Onun sesi yankı, susmayan bir ezan,
Ben sustukça içim konuşur, azar azar kan.

Kendimi kandırıyorum, geçer diyorum,
Ama her gece, yine onunla yanıyorum.
Bir kalp kaç kere yanar da kül olmaz,
Bir sevda kaç kere biter de durulmaz?

Ben devam edemem, çünkü o içimde,
O gitse bile, izleri dizlerimde.
Beni bırakamıyorum,
Çünkü ben — onunla yanmayı seviyorum.