Kül..... Şiiri - Orhan Diler 2

Artık sevmiyorum seni.
Adını andığımda içimde bir şey kıpırdamıyor
Ne öfke, ne hasret,
Sadece kuru bir yankı:
"Bir zamanlar bir yangın vardı burada..."

Sen gittin.
Ama ben daha önce gitmiştim içimden.
Yalnızca bedenimi seninle bıraktım
Biraz alışkanlık, biraz gurur,
Ve bolca sessizlikle sarılmış bir ceset gibi.

Sevgi mi?
Onu mezara koyduk.
Başına bir taş diktim:
"Burada, iki kişilik bir yanılsama yatıyor."

Anladım.
Seni sevdiğimde sen yoktun,
Sen beni sevdiğinde ben yoktum.
Aşkımız, hiç buluşmamış iki hayaletin
dansıymış karanlıkta.

Şimdi özgürüm.
Ama ne garip:
Özgürlük bazen
bir tür sürgündür.

Ve yine de...
Artık sevmiyorum seni.
Ve bu da bir tür zaferdir
Yaralı, eksik,
Ama hâlâ ayakta duran bir benlik zaferi.

Orhan dlr