Kul Şiiri - Bahadır Arif Mete

Oturdum dervişin yanına
Beni aldı bir çarpıntı
Sayıklıyordu yine deli deli
Çevir de gözünü ufka
Dön bak!
Arz ve sema sessiz sanma!
Kondu güvercinler
Bir de kumrular
Yerde ve göktekiler
Pür dikkat sanki bilmeden
Her şey tılsımlı
Açılmaz da kapı
Göremezsin eremeden
Gözlere inmiş sürme
Bana bahset sevgiliden
Sanırsın ney sesi var kesesinde
Kumdandı seccadesi
Çakıl taşındandı tespihin tanesi
Çıkardı döktü ne varsa
İşledi yüreğime inceden inceye
Çeker gibi tevekkülün
Aldı beni derinin derinine
Bir yanım Huu der şimdi,
Yüreğim Ya Hayy..!
Ya Baki…
Entel Baki…
Kalanım ne?
Ben buyum
Bir damla idim
şimdi…
Her yanım köle kul..!