Kül Şiiri - Ali Tipi

Gözlerim kamaştı seni görünce
Silindi güneş gökyüzünden
Karanlık kalmadı gelişinle
Zindanlarda zulme uğrarken umut,
Denizlerde yelkensiz kalmışım
rüzgârdan medet... Unut

Yine öyle bir geldinki gidipte
dönülmez yoldan.
Suda yeşeren pirinç tanesi gibi
Gözle görülmezdim gözüne
Bakmazdınki göresin biçareyi.
El salladım farketmen için
Umursamadın
Seni ; aslında seni beklediğime inanmadın.

Bir tohum tanesi gibi düşerken toprağa
Yağmur bekledim gözlerinden
Halimi görüp merhamet edersin diyerek.
Ne kara bulutun geldi,ne gök gürültülü
Bir hava oldu zavallı kalmış halime.
Kendi halimde yaşama tutunmuş kök oldum.
Bir damla suya hasretim şimdi.

Kasırga vurmuş benliğimin enkazı,
Baskı altında ezilmiş talaş misali
Yokluğunla pestilim çıkmıştı sen yokken.
Ve o halimden şifa bekleyen
ve aslında şifayı kendimdi dileyen.
Gözlerin vursaydi
Nefesini huzur saydı
Tek damla sevgiyi cihana eşdeğer ettiğim
O günlerde .
Gelmedin gelemedin ben aslında
hayal alemindeydim.

Çilegâhım, sevgi bilmeyen gönül dergâhın.
Esaretim ,binlerce yıl öncesine kurulmuş
Bir hücre sanki.
Diyorsun ki ; benim adım özgürlük
Diyorsun ki ; sevgi bin ömürlük
Gösteremediğin sevgi umudu beslemez
Göremediğim sevginden ışık beklenmez

Ha varsın,ha yoksun ne edeyim
Söyle hangi gönülde yüzeyim
Kilit vurulu gözlere
Hıçkırıklar içinde ağlarken ardından.
Söyle hangi şifa ile sileyim.

Oysa beklenen, istenen tek minnet
İlaç bilinen dilinle şifa ile mihnet
Olmadı hiç sevgiye doymuş
Her gönlün uğrak yeri koca bir zillet

Ayak seslerini duyura duyura gidişin
Parmak uçlarında başladı bitişim
Seni kalbimde derinliklere çizmişim
Gelde sil silebilirsen.
Gelde gül gülebilirsen
Gelde bit bitebilirsen
Yeniden başlat istersen
Eski haşmeti bulamazsın sevgimde
Yüreğimde...

Ne vardı anlasaydın gitme dediğimde beni
Ne olurdu saysaydın
dilimdeki sözler yorarken beni.

Biliyorum bu vuslat uzun sürecek
Farkındayım gülüşler, tarihe ertelenecek.
Belki; eskisinden daha fazla zulmedecek.
Uyandım uykumdan rüya imiş hepsi
Karşıma çıkmadı gördüğümün tersi

Kaderi kendi yazarmış kul
Yolunda, aşk ocağında ,
şimdi geri kalan, gri renkte yığılmış,
Soğuk ,donmuş bir Kül ...