"Toprağa ıslatan her bir damla da
Canlılara hayat ve nefes verir
Toprağa dikilen her bir fidan da
Gelecek nesillere umut verir"
Söyle, anlat niye yaktın ormanı?
Ağaçlar mi sıktı canını? Yoksa
Sincap ve tavşan mı kızdırdı seni?
Böcekler mı kovaladı anneni?
Kime senin kinin, lanet nefretin?
Kime muhtaçsın aldığın nefesi?
Ormanlar ki en sadık üretici
Sana bile bir tek nefes vereni
Hangi elinle çaktın o ateşi?
Hangi ayağından aldın desteği?
Hakîm, savcı sana ceza vereni
Ölüm yetmez, değil bunun bedeli
Yandı insanların evi ocağı
Kül oldu milyonların onca yılı
Etmezsin ki sen o ormanda yanan
Hayvanın bir tüyü bir tek tırnağı.
Kayıt Tarihi : 1.8.2021 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Son zamanlarda yanan ve yakılan ormanlarımıza duydugum sitem ve üzüntü nedeni ile yazılmıştır.
![Hüseyin Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/01/kul-165.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!