Tükeniyor insan sabrı bazen..
Yığınla katlandığı acının,
Zerresine tahammülü kalmıyor işte..
Saman alevi dediğin öfkende,
Kül olmuyor bu sefer..
Yok, bu defa dinginlik uğramıyor kapına..
Sen sen olmaktan çıkmışsın..
Lakin sen zaten hiç sen olmamışsın..
Bu sebeptendir kendine bile yabancısın..
Kayıt Tarihi : 19.3.2019 09:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!