Kül Şiiri - Adem Korkmaz

Hangi hıncın sonusun sen?
Saçlarıma benzeyen kül!
Kültabağında sonsuzluğa ererken
Senden arta kalan öksürük
Yaşamımı örüyor kül
Gök kırılgan,
Mavi kırılgan
Hatıralar çoktan san benzemiş,
Şiir kırılgan
Bunlara sebeb senmisin ey kül?
Rengil çil
Akıl haykırıyor çil
Şair yazıyor çil! .
Bu nasıl kibir böyle ey kül?
Saatin yelkovanı akrebe inat!
Sabahın eşiğinde mola vermişken
Gecenin adı kül
Sevgilinin tadı kül!
Mutluluğun adı gül!
Zaman asla vazgeçmezmişi
Şiirin adı kül!

'Kaderin amansız oluşu değilidir sorun; çünkü insan birşeyi inatla isterse onu elde eder. Korkunç olan istediğimiz şeyi elde ettikten sonra ondan bıkmamızdır. O zaman sucu kaderde değil, kendi isteğimizde bulmalıyız.'