Kul Şiiri - Serkan Gebel

Ölçüp, biçen gider bu yerde,
İnsanın iyisine çilegah bu belde,
Gidem desem, önüme çekili perde,
Ardından ses gelir, kulum vaktini bekle.

Gelir elbet özlenen, takdir edilende,
Mihenk taşımı, taşırım gönül cebimde,
Edeple kaldırırım başımı, aşkım göğüm de,
Derinden, hoş bir ses gelir, kulum vaktini bekle.

Anla insan oğlu kulluk mertebesi en tepede,
Kıymet bulma derdine düşme bu imtihan yerinde,
Üstün değil dünya derdindekiler kulluk mertebesinde,
Seni, senden çok sevenden ses gelir, kulum vaktini bekle.

Gidene gıpta ederim, sessizce son nefes de,
Neler biriktirdi kim bilir huzurda açılacak defterde,
Hele bir de yapılmış gönüller doluysa amellerinin içinde,
Beklenen nida gelir, ebedi saadet senin kulum artık bekleme.