Kul Şiiri - İsa Yıldıran

Kalp eski kalp değil, beden de eski beden,
Her an yeniden yaratılmakta bu ten,
Yaratılış yenilenirken sürekli, ömürdür giden,
Öyleyse dünyaya, bu bağlılık neden?

Gün gün tükendiğini hissettikçe vaktinin,
Bitmesin istiyorsun sonlarında şarkının
İyi bir şekilde anılmasını istiyorsan isminin,
Faydalı bir iş yap kalanında ömrünün.

İnsanlar farklı farkı kimi akıllı kimi deli,
Kimi biganedir Rabbi'nden kimiyse veli,
Kimi Karun gibidir kiminin yok bir teli,
Mesele kul olmaktır unutmadan eceli.

Nerede, Varlık zamanında yanındaki dostlar?
Adın anılmaz olur nerede can verdiğin cananlar?
Kabir denen çukurda neye yarar saraylar hanlar?
Karanlığında ışık olacaktır kazandığın sevaplar.

İSA YILDIRAN