başka yok dedi, kadın.
adam,
kadının gülüşünü çaldı en son.
...
dikişleri söküldü entarisinin
çiçekleri döküldü.
"dalımda çağlamsın" demişti adam
"çağla" sanmıştı kendini kadın
kaç düş, dönüp durdu
kaç bahar saldı saçlarını,
rüzgar yoruldu.
çocuktu kadın, sarıldı kendine
bin
yıl
önce
donmuş gibiydi göz bebekleri...
göz bebekleri küldü.
...
ateş söndü.
Kayıt Tarihi : 19.9.2014 20:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!