Kul Şiiri - Korkmaz Gülcan1

O"
Bazen öyle söylemelisin ki sevdiğini, kelimeler susmalı. Kulakların sağır kalmalı, o duymalı seni sadece o...Bu öyle bir sevgili olmalı ki bir gece ansızın uyandığında uykuların olmalı, gözyaşlarının nedeni değil. Senin neden ağladığını bilen olmalı...İşte bu sevgili bir dua kadar yakın... Yüreğindeki sesi değil, senin sessizliğini duyan O...
Çaresizsin, çaresizim... Bütün noktalar üstüme yürüyor "dur! 'diye, ünlemler şaşırıyor bu halime, Rabbım beni sev diye.İnsanım aldandım. kandım, küçük bir su damlasıyken okyanuslara daldım. Ben küçüktüm büyük sandım...
O...
O gördü beni o...Herkes uykudayken...Hiç bir zamir şikayetçi değil yerinden, benliğim çaresizliğim şikayetçi sözlerimden, sözlerinden... Şikayete hakkım yok benim, beni O na dua edin.duyar mı duyar beni de,seni de,
Onu da...
Öyle bir çırpınıştır ki kanadı kırık, bataklıkta bile olsan çamura değil,; güneşe bak. Ona bu göevi veren seni hiç unutur mu? Rüzgar esmeyince yağmur hiç olur mu? Yalnız değilsin sen sadece Ondan habersizsin.
O...
O seni duyar,görür, herkes terk edip gider O seni terk etmez. Pişman olduğunu görsün yeter, O öyle bir yaratıcıdır ki kimseyi kimsenin üstünde görmez, ben olsun sen ol yeter ki Ona o kul ol...