Koça küheylanlar kükredi içimde
Dolu dizgin koştular gönlümde
Yelelerini okşadım
Gem olamadım ağızlarına
Rüzgara bıraktım saçlarını
Çimenin yeşilini sevdiler
Papatyaların beyazında koşmayı
Kırların boz kırı oldu uzaklaşmak
Kıçlarına dokunsam özğürlüğe kanat açtılar
uçtular
At kuyruğu sevdalara sinekler kondu
Ne kadar bok varsa üretiyor larvaları
Cibinliğin olmadan konmak
Koklamak isterim kırmızı dudaklarını
Yoksa karıncalanır gözlerin
Kayıt Tarihi : 1.7.2011 09:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!