Kuklaların Dansı Şiiri - Sultan Mustafa

İyi yüzerdiniz siyah zamanlarda
Meneviş feryatlar asılırdı kirli tırnaklarınıza
Sabaha karşı...
Genç bir kız çığlığı alırdınız
Uyku öncesi

Rüyalarınız zakkum renkli kız
Ve siz kanla uyanır kanla pudralanırsınız
Ki
Her gecenin sonunda
Kahvaltınız tüysüz yetim aşı...

Hadi
Şaklatın kamçılarınızı
Yılan dilli kuklalarım
Hani
İsa’yı çarmıha geren kamçılar vardı ya
-Deve böğürtüleri çıkardı uçlarından
Ateşler saçardı cehennemden sipariş-
İşte onları, öylece şaklatın.

Çarmıhtaki adam inlemezdi
Kamçılar kadar
Bir siz inlerdiniz şak-şaklarınızla
Akşamdan geceye
Geceden geceye
Gündüz hiç olmadı kamçılarınızda
Siz, önce, geceye mahkumdunuz
Güneş görmemiş gözlerinizde
Ses, kamçılardı
Işık, şak-şak
“Hani durmasak
Şak-şak
Çarmıhtaki adamı oynasak
gün doğumlarında”
Diye bağırmayın...

Çarmıhtaki adam güneş oldu
Güneş oldu
Yumun gözlerinizi bari
-Nankörler öyle yapar-
Yumun gözlerinizi gayri
Olmaz mı kuklalarım.

Ey nasibi göz yaşı olanlar
Arı, karınca ve bilumum çalışkanlar
Haydi çalışın çalışın insanlar
Geceye çığlıklar üretin
Kuklalar sizi bekliyor
Ki
Kamçılar, arkadaşı...