Kuklacıya Nazire Şiiri - Bayram Gökmen

Bayram Gökmen
189

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Kuklacıya Nazire

bu şehir insan mezarlığı kuklacı
en çok da duygularım ölmüş
hayallerim asılı dilek ağacında
oynatma parmaklarını düşecek
kendimde kayboldum hükümsüzüm
en son oynattığın seyircilerin gözlerinde ölmüşüm
son bir kez daha oynat şöyle
hüzzamlı olsun müziğim kuklacı
son bir zeybek oynat
dünyanın üstüne vursun dizim
en çok da ben ezilmişim.
en son sana söyledim sırlarımı kuklacı
sen de beni oynattın
oynattığın yerde döküldü sırlarım
ve bir gece çöpçüler süpürdü hatıralarımı
geri dönüşümü bekliyorum can diye kuklacı
bahçene çık seyrine dal kendinin
bahçende açan kan rengi gül benim
aleve verdim gülleri yansın diye
ah kuklacı en çok da ben yanmışım
yağmur yağar umut umut
yanaklarım umuttan ıslak
kirpiklerine kurdum dar ağacını cellatın
en çok da ben asılmışım kuklacı
kardan beyazdır ellerim
avuçlarımda kar taneleri titrek titrek
hayat vermek için üfledim ürkek ürkek
en çok da ben öldürmüşüm kuklacı
beyaz ata prenses bindi, gitti dağlar ardına
bir güvercin tuttum haberci
uçtu,uçtu umut iline, kaybolup gitti ufukta
bekledim döner diye dönmedi
etrafıma baktım ki ben de kaybolmuşum kuklacı
martıların sesinde doğmuş sevda
su olup akmış boğazında yarin
ki aşkın en onulmazı heroda
beklerken ay ışığında kara gözlerini
sönen karagözlerinde
en çok da ben boğulmuşum kuklacı
lalelide lale mi satılır kuklacı
ayrancılar da ayrancılar mı oturur
taşdelen içimde sancılayan taşı da deler mi
bu hangi durak yeşilköye kim gider
alsana yolcuları kalmasınlar yaya
en çok da ben kalmışım kuklacı
hareminde tren sesleri yolculuk var
bindirdim hayalleri vedalaşıp umutlarımdan
mecnun adı var kabe yollarında leyla kim
en çok da ayrılıkçeşmesinden ben su içmişim kuklacı
ruhumu sütun sütun yonttum
taş kalbimden yaptım beşiktaş
masallar anlattım, kafdağında anka uçurdum
ağlayan bebekleri uyuttum ninnilerle
en çok da ben uyumuşum kuklacı
şimdi mezarım yarin gözlerinde dikilitaş
kirpiklerinden ok atar bedenim nişantaşı
balıklar nefesini alır martı sesinden
vurulur kumrular bir sandalın ardından
en çok da ben vurulmuşum kuklacı
sessizlik denizine gömülmüşüm
ondan kimsesizliğim ondan bikesliğim
aldırma kuklacı aldırma sen
oynat parmaklarını oynasın beden
bekleyen çocuklar var seyrinde gülücükler saçarken
görmedim senden bahtiyarını
oynatmazsan ne işe yarar ki kır at parmaklarını
24.04.2010-adana

Bayram Gökmen
Kayıt Tarihi : 24.4.2010 22:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Bayram Gökmen