Kuklacının elindeydi kuklalarının ipi,
Hepsine adlar koyar,oynardı bildiği gibi.
Bir hevesle can verirdi tahtadan yonttuğuna,
Kırar, ezer, geçerdi, zevkini aldığında.
Onlara diller döker, sevdiğini söylerdi.
Gerçekte ne sevmeyi ne sevilmeyi bilirdi.
Canı sıkıldığı bir gün rastladı saf bir kuklaya…
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta