bir kukla kendini astı,
ustasının parmaklarında ipi..
canlıydı,
kuklanın cesedi…
kuşların, şapkasına yuva yaptığı
korkuluklar gördü..
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Şiir okumak böyle güzel.
''ölümü kuklası yapmak''..sevdim bunu..cesur bir yaklaşım..hoşgeldiniz....
Oynayan canli ölüler, ve oynatan ölün canlilar...
ilginç ve hoş bir eser..tebrikler
'''korkuluk kuklası,
ölüm korkusu muydu..
.......
ölümün kuklasını yaptı,
ölümü kuklası yaptı..'''
Kuklasını yapmak ölümün...Çok ilginç ve hayat ve korkularla dalga geçen bir şiir bu ve özgün bir dil...
Teşekkürler Kenan arkadaş..
hey çok iyi... felsefi şiirler... sevdim tarzını Kenan:))
teşekürlerimle birlikte tebrikler...
sevgiyle,
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta