İinsanlar kuklalar misali yukarıdan ince ince bir çok iple bağlıdırlar hayata,
önlerine kalın gözüken tek bir ip çıkıncada, onun kendilerini taşımaya yeteceğini zannederler
Ve ince ipler değerini birden kaybeder hayatlarında, keserler onlarla bağlarını.Kalın ip koptuğundaysa kendilerini yerde bulurlar; pişmanlık aslında yere düştüklerinden değil ince ipleri kendilerinin kestiğini anladıklarındadır...
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta