İinsanlar kuklalar misali yukarıdan ince ince bir çok iple bağlıdırlar hayata,
önlerine kalın gözüken tek bir ip çıkıncada, onun kendilerini taşımaya yeteceğini zannederler
Ve ince ipler değerini birden kaybeder hayatlarında, keserler onlarla bağlarını.Kalın ip koptuğundaysa kendilerini yerde bulurlar; pişmanlık aslında yere düştüklerinden değil ince ipleri kendilerinin kestiğini anladıklarındadır...
Kayıt Tarihi : 15.9.2010 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!