Kukla Şiiri - Aylin Önder

Sonrası yoktu,
Yaşandı yaşanabilecek
Tüm güzellikler
Ve
Eziyet devirleri
Hepsini nasıl geçmiştik eze eze...
Hüküm giyişi sevdanın...
Biz kırmıştık kalemini mahkümiyetinde,
Darağacında da sandalye itme görevi bizimdi,
Ne karası ne akı
Elimize yüzümüze bulaşmadan
Firari olduk gönüllerimizden...
Şimdi ne hüzün ne göz yaşı
Kaybettiklerimiz arasında boğuldu ve gitti...
Kukla bebekler gibiyiz,
Ya olmasaydı iplerimiz...
Düştüğümüz yerden kalkamayacak,
Kadar güçsüz, ifadesiz,
Ama şimdi kurtulduk birbirimizden,
Kaderimiz kaldı ip insafında,
Selam sana,
Keşke bilebilseydik bişeylerin kımetini
Kendi kaderimize kalmasaydı,
Ayrı diyarlara düşmeseydi geleceğimiz...