Kimin elinde ipin, be hey hâin?
Ne yazar, görse kaderini kâhin?
Mal mı, mülk mü, makam mı ilâhin?
Kuklasısın ne olsa sahibinin!
İlk sahibine baktı, sonra bana.
İsyan edemem, beslendiğim kana.
Dedi ve döndü tekrar ondan yana.
Kuklasıdır ne olsa sahibinin!
Bir ben vardım hep, ona âsi kalan.
Bu çığlıklarım mı, elbet ki yalan.
Bitti artık, sahibimdir hak olan.
Kuklasıyım ne olsa sahibimin!
Kayıt Tarihi : 6.12.2023 16:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!