Küheylan’ım Şiiri - Arda Can Çetin

çıkmışsam gökyüzüne,
sevdandan uçmak için,
maviliğinde yok olup,
yağmur damlalarında ıslanmadan,
kanat çırpmadan ‘’inmem’’
inmişsem yeryüzüne
fırtıları yaratmadan,
denizleri kanatmadan
seni kainata tanıtmadan
KÜHEYLANIM,,,,,,,
yaşamak nedir ‘’bilmem’’,
çırpınırım deli dolu
kaf dağında olsanda.sen
duanı almadan sevdamız için
zincirlerim bedenine tenimi,
secdeye durmadan huzurunda,
yıldırımlar gibiyim.asla ‘’dinmem’’
şadederim kendimi,
sen küheylansan eğer,
ben o küheylana, sevmezsem,’’binmem’’