Küheylan Atlar Şiiri - Emin Özcan 1

Kanatlanmış geliyor küheylan atlar
Gözlerinde kocaman bir umut tılsımı
Ayaklarında özgürlük rüzgarının şarkısı
Dağ gibi gölgeleri ile muazzam
Keşfedilmemiş Cevherlerdi onlar ...

Karlı bir dünya beyazlığında beyaz
Güneşin vurduğu yeryüzü kadar sıcaktı
Nalları bir demirci ustasında dövülmüş
Eyerleri en güzel keçe ve pamuktan yapılmış
Dağınık bir dünyadan geçerken onlar
İyiye, güzele, temize selam durmuşlar

O atlar o küheylan atlar o kır atlar
Denize koşuyor nalları
Deniz, sis oluyor nefeslerinden
Sıcak bir yer altı ateşi gibi dövülür sular
Gergef bir zamanda gelip durdular
O atlar beyaz zambaklar gibi doğdular...
Doğdu,

K
Ü
H
E
Y
L
A
N
Bir dağ sırtına gelip durdu
Nerede o eski insanlar dedi
Derken bir kumru uçtu gökyüzüne doğru
Ay giderken o da gitti...
İnsanlar yoktu , kalmamıştı
Küheylan bir dağın uçurumuna gelip
Yolun sonuna geldiğini anladı ve atladı
Kuş gitti ay gitti küheylan gitti
Ama bunu duyan olmadı...