Bozkırda ki tepenin ardından,
Tozu dumana katan küheylan.
Ardına koca bir sürü takmış,
Asil duruşuyla şaha kalkmış.
Renklerin en safı olan alı,
Boynundan sarkan yele kınalı.
Ancak bu kadar olur, asalet.
Görmemiş hiç bir zaman esaret.
Taştan ateş çıkarıyor ,nalı.
Benim diyor, bozkırın kralı.
Bir ara durup, uzunca kişner.
Sultan Fatihi, sırtında düşler.
Şahin Doğan
Kayıt Tarihi : 30.3.2021 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!