Küheylan Şiiri - Yusuf Demirdüzen 2

Koş! durma sakın etrafa kıvılcımlar saç
Yar rüzgarları hırçın fırtınaları geç
Yık tüm engelleri kapıları tek tek aç
Haydi bre coş ki sen taşkın elsin küheylan

Aldığın her nefes arş-ı alada yemin
Ayak sesinle inleyecek gök ve zemin
İnancından cayma! Dik dur, emin
Önünde baş, saygıyla eğilsin küheylan

Hiçbir mazeret, bahane filan bilmeden
Asrı takip edip asla geri kalmadan
Yolda kalmış öksüzü yetimi almadan
Varılmaz menzile herkes bilsin küheylan

Nasıl gidiyorsun vakarla nazlı nazlı
Mevsim bilmeden her zor şartta kışlı yazlı
Ağlar mısın bilmem tenhada gizli gizli
Aman ha insana yüzün gülsün küheylan

Haydi kalk vakit geldi kat tozu dumana
Getirelim şu soysuz zalimi imana
Meydan okuyalım mekana ve zamana
Kerim Mevla yardımcımız olsun küheylan

Bil ki bu kutlu davadan geri dönüş yok
Makam mevki falan bunlara karnımız tok
Bu ne ki daha çok yolmamız gerek çok
Bırak yar yaran geride kalsın küheylan