Küheylan Şiiri - Mustafa Toprak

Yürü be küheylan!
Aş nehirleri, denizleri
Geç karaları, yaraları
Dönüp bakma
Mazinin küllenmiş yaprağına
Geçtiğin ummanlara at…
Batsın derinliklerinde,
Buz gibi olsun;
Soğusun serinliklerinde

Aç be küheylan!
Aç yüreğini,
Aç ki soğusun, ferahlasın.
Bak şimdi çok uzaklardasın
Dağlar, ovalar var arada,
Tadılmayasıca tatlar orada.
Burada kuşların cıvıltısı, neşesi,
Tatlı suyun cağıltısı, sesi.
Benimkisi gönül şelalesi

Hadi be küheylan!
Maziyi bırak artık
Yemiş vermez kara balçık
Israr etme, bırak…
Sen geleceğe yürümene bak.