Küheylan Şiiri - Muhammed Çağrı Şap

Bu ne durgunluk küheylan,
Duruşundan cesaretlenecek düşman.
Ümmet dağılmış bir kervan,
Al bir eline iman, bir eline kur'an!
Unutma! Sen öncüysen yürüyecek bu kervan.

Zalimler Suriye'de, Suriye insanına olmuş kabristan,
Firavunlar Mısır'da, Mısır halkına olmuş zindan.
Karunlar Filistin'de, Filistin siyoniste kurban.
Çığlıklar duyulur zulüm altında Doğu Türkistandan.
Koş küheylan, koş! Sensin ümmetin beklediği kahraman!

Medeniyette üç beş haber,
Yalandan iki dakika yaşarır gözler.
Kimin umrunda eğer müslümansa ölenler.
Unutma! Medeniyeti taşıyan laflar değil kalpler.
Koş küheylan, koş! Diriliş bizi bekler.

Görmez misin zalimin nasıl can aldığını mazlumdan,
Yetmez mi yükselen imdatlar Mescit-i Aksadan?
Sen değil miydin bu Sancağı Ömerden Hamzadan devr alan
Dik artık sancağı küffarın göğsüne olsun yerle yeksan.
Ümmet seni bekler, bekler son bir kahraman.

Dinle! Diriliş şarkısıdır bu çalan,
Sen omuz vereceksin ki duyacak tüm cihan.
Tekrar doğacaktır gaziler Ertuğrul ve Osman,
Sen yeter ki koş, koş ey Küheylan.

Alev alan ateş sönmez,
Bu düzen elbet böyle gitmez!
Sen koş, sen koş küheylan,
Bu şarkı elbet burada bitmez.