Küheylan Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Ateş
tarlalarında koşarken
Kem gözün değdiği
Nazarı bile bilmediği
Öylesi bir günde işte
Maraz çalısına takıldı
Ayağı kırıldı
İnanmazdı
O küheylandı

Ş i m d i v u r u l m a l ı...

Yelesine rüzgar takmış
Koşmak artık ayıpmış
Sayılmış
Ne fazla ne eksik çıkmış
Maraz tarlasına
Ayağı takılmış

A r t ı k v u r u l m a l ı y m ı ş...

| İki gözün üstüne düştü gülümsemen
Ölümlüymüş her güzel gülen |

Hadi mermilen
Kapa gözlerini
Güzel düşler göreceksin yeniden

Nasıl desek
Kara üzümle beslesek
Işığı göstermesek
Dirilirmisin yeniden
Kimseye gücenmeden
Ah iç sesin
Nasıl gür çıkıyor dilinden

| Hiç demedin..aşk’ı bilmeden mi..öldün sen |

Küheylan
Yarım yalan
Hesabında koşman
Anlamsız kanatların
Son olsun yakılman

| Eğri kılıç..keskin..biçer..güzel tende adı..bırakmaz hayatta tadı |

Çayırlar küskündür gayrı
Koşanı yoksa
Küheylandı gitti gayrı
Ayağı kırılmasa kıymeti vardı

| Son acıda saklı..bitince..göz gider önce..kirpik takılır hayata |

Sahi hiç yaşadın mı aşk’ı
Yeleni sürdün mü
Rüzgara karşı
Çocuk oldun mu
Aşk’a karşı

| Gitmiş küheylan..yüzünde gülümsemesi var..biraz rahvan |

Ateş var
Gömütlerde yangınlar çıktı
Küheylan düşünce
Düşünce vurulur can
Avuclar içinde öylece

Kurtuldun küheylan..sen de artık gülümse..gülümse

7 Temmuz 2004 “ Can yanardı içinde “

Not:Bu yazdığımdan sonra..aynı adlı şiirini okuduğum Sayın Neşe Yeşilova'nın şiirine isminden ulaşarak okumanızı tavsiye ederim..eminim çok beğeneceksiniz..Saygılarımla