Bir çınar ağacının gölgesinde
Bir masa,üstünde oyuncaklar
Tanışalı çok olmadı
Adını sordum küheylan imiş.
Söze başladık ordan buradan
Her sözümü destekler gibiydi
Oysa nerden bilebilirdi
Kahve falındaki bebeğin bendeki suretini
Gitmeden doğruluk için tohum istedi
Ben dedim sonsuzluğun ateşi
Şöyle bir baktı insan gibi
Nasihat ettiysem de fayda etmedi
Kayıt Tarihi : 13.8.2011 10:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çınar ağacı(ömür) Masa(dünya) Oyuncak(mal,mülk) Küheylan(nefis) Kahve falı(tesadüf) Bebek(ilgi) Tohum(sebep) Sonsuzluk(yaradan) İnsan(nankör) Nasihat(ölüm)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!