hep kuğuya binmiş çoocuklar düşlerim
yüzlerine sinmiş
meleklerden iz
ikisi de tertemiz tertemiz
bilmem amma sizleri
beni hep utandırır
çocuk gözleri, çocuk gözleri
onlar bilmez hiç riyayı
der gibiler
niçin, niçin kirlettiniz dünyayı
belki biraz uçuk
amma bence insan yanımız
içimizdeki çocuk
içimizdeki çocuk
kuğuluda
hep kuğuya binmiş çocuklar düşlerim
Kayıt Tarihi : 8.9.2008 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!