Kuğular Gibi Açıldığımız O Kaybolan Deniz

Seninle kuğular gibi denizlere açılmak isterdim…
Kaybettiğim kadın, o zaman insanların gürültüsünden uzak olurduk;
birlikte yeni yerlere gider,
kötülüğün adını bile bilmediği kıyılarda
özgürlüğümüzü yan yana keşfederdik.

Eğer bu söylediklerimi yaşayabilseydik,
seni elimden alamazlardı.
Toprağa karışmazdı o nadir bedenin,
o eşsiz varlığın solup gitmezdi gözlerimin önünde.
Ve ben sensizliğin getirdiği bu derin hüznü
her gece içimde büyütüp durmazdım…
Anmazdım seni, böyle paramparça düşünmezdim
güzel kadın.

Oysa şimdi,
sana uzanmayan her yol içimde bir sızı,
sana gidemeyen her adım karanlık bir boşluk.
Denizlere bakınca bile
yanımda olsaydın diye başlayan bir sızı düşüyor kalbime.

Ben hâlâ kuğular gibi süzülen hayallerde
elimi tutuşunu arıyorum
ve biliyorum ki,
sen yanımda kalsaydın
dünya bize zarar veremezdi.