kaybetmişti yunus yolunu,
bulamamıştı bir daha masmavi suları,
günler,aylar beyhude geçerken çilekeş ömründen,
birde yurdunu ve yüreğini yitirmişti gönül fırtınasında,
vazgeçmişti aramaktan varolanı-olmayanı,
Yaşam kaynağı olan alem-i cihanı,
andırıyordu zehirli kör bir yılanı,
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta