Kuğu Buğu Şiiri - Evren Özcan

Kuğu süzüldü,bembeyaz ahengi ardında,
Camdaki buğu süzüldü,bembeyaz yüzüm karşımda.
Kuğu ardında dalgalar bıraktı,
Buğu ıslak ellerimi.
Suda kuğu kendini gördü,
Ben buğuda kendimi gördüm.

Mat-gri kahverengiydi görüntüler,
Henüz söylendiğimiz yerler grileşmedi,
Siyah yüz izlerimiz meydana çıkmadı.

Görüntülerimize takılıp kaldık,her ikimiz de.
O mart ortası-nisan ortası,ben ise her an birşeyler yumurtlayacaktık ya,
Durağanlaştık.
Çirkin sesimle dudaklarımdan süzüldü buğulu nameler,
Kuğu söylendi, müzikal,ritmik.

Kendi yalnızlıklarımızda kendimizle yüzleştik,
Henüz ikimiz de mat-gri kahverengiydik.
Söylendiğimiz yerler grileşmedi,
Ortaya çıkmadı siyah yüz izlerimiz.