Ki ben kusursuz bir habitatın gölgesinde
Yaşamaya devam ederken,
Ötesinde sanardım okyanusların
Sevilebilecek bı insanı.
Nasıl oluyor anlamıyorum. İnan bana,
Dilim haya yoksunu olduğundandır belkide.
Yok ki faydası özgür bir aşkın, kayıplarından daha fazla.
Görmeni isterim birde içimdeki aşkı.
Dilimdeki baskı beni konuşmaktan iteliyor,
İçindeki yangın ben arzunu niteliyor,
Ama dışardan görünen başka.
Şaşırmış olmam saçma değil
Dedimya; önce evde başlar bütün sorunlar,
Sonra atarsın kendini sokağa.
Dönüp bakınca anlarsın körlüğü.
Kıskanç bir enik gibi kardeş kavgası.
İyi bilirsiniz siz !
Zor zamanlardı diyip yatışırım ben.
Bırakma sakın oluruna,
Olurya, getirir olmazı.
Bıraktım ben oluruna,
Geç hissettim, olmazdı.
Kayıt Tarihi : 15.10.2024 19:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!