Küfür edilesi bir dünyaya şiirler yazmak saçmalık zaten,
Doğup ağlamalarla yaşayıp ölmek gibi yani sorgusuz.
Anlam taşımaları ifade edip söylemek abes zaten,
Sıra sıra cümlelerde var oluşu anlatmaya çalışırken.
İmgeler, nesneler, yaşamlar ve oluşmuş başı bozuk olan her şey,
İdam sehpası hükmünde ölmeli, yaşamak faydasız, anlamsız.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta