Küfürlükler Şiiri - Reşat Öztoprak

Küfür edilesi bir dünyaya şiirler yazmak saçmalık zaten,
Doğup ağlamalarla yaşayıp ölmek gibi yani sorgusuz.
Anlam taşımaları ifade edip söylemek abes zaten,
Sıra sıra cümlelerde var oluşu anlatmaya çalışırken.

İmgeler, nesneler, yaşamlar ve oluşmuş başı bozuk olan her şey,
İdam sehpası hükmünde ölmeli, yaşamak faydasız, anlamsız.

Ve sen sevgili kuru gürültülerde kulaklarını dolduran,
Sağırlaşıp şu alemde yalanlar içinde gerçeği duymayan;
İnfazın ölümsüzlüğe uzanır görmeyip anlayamadığın gibi,
Gibiler ilişirken kelime aralarına, toprağı bana avuçlamak gibi...

...ve mezarlık dolusu hediyeler sunuyorsun bana süssüz,
Cesetler bir de katili sen değil tetiği çeken başkası.
Silahı tutan sensin elbet suçsuz değilsin yani kuşkusuz,
Namludan silgiler geliyor şiirlerime göremeyenler de başkası.