Küfürlerim Var Benim Şiiri - Nevin Gündüz

Gülüşlerim var benim
İki kıyısı bir araya gelmeyen
Akıntısına kapılmış, nehirlerin
Döşü ilik tutmayan
Kelebeklerle ömürdaş sevinçlerim
Yabanıl uykular da
Ürkek güvercin titreyişinde
Tabirsiz düşlerim
İçimde bir gurbet sonsuz, sınırsız
Özüm bir garip mülteci
Yüreğim yurtsuz, yurtsuz ellerim

Kundakta kapı önüne bırakılmış
Öksüz bir bebenin
ANA kokusuna hasret, bekleyişlerim
Mekansız mabetlerde
Avuç içlerimde saklı dualar
Sevapsız ibadetlerim
Özlemlerim var
Memleket, yıldızlar, gençliğim
Erşilmesi imkansız özlemlerim

Savaşlarım var benim
Silahımı önce kendime doğrulttuğum
Gönüllü ganimetler sunup
Bir başka cana kıymaktan korktuğum
Barışlarım var
Zeytin dalında en parlak yeşilim
Özgürlüğün cümle mavisi kanatlarında
Umutla salınan gökyüzüne
Kar beyaz güvercinim

Susuşlarım var
Konuşmaya değmezlerini bildiğim
Haykırışlarım var
Korktuğum kaybetmekten
Canımdan can verdiğim
Sol yanımda beslediğim
Ve alçak gönüllülüklerim
Her şeyin, bir
Bir HİÇ’ten ibaret olduğunu bildiğim
Derin derin hoşgörülerim

Asiliklerim var asiliklerim
Kabullenemeyişlerim
Haksızlığa boyun eğmiş
Kılıfı içinde kan akıtan adaletin
İsyanlarım var benim,
Yoksulun sırtından
Kendi doymayan nefsine tıka basa
Garibanın ise, mahkum edildiği açlığa

Türkülerim var
Diyar diyar, yüreğe dokunan
Dağlarım, ovalarım, memleketim kokan
Kalem kalem çağıldayan şiirlerim
Hasretle denizlerin koynuna
Delice çavlan telaşında
Küfürlerim var, sevdiklerime
Can da canan bildiklerime
Bağıra bağıra
Kan kusarcasına
…………………………………………………….
Değmezlere gülümseyen, sessizce küfürlerim...
………………………………………………………