adını tükürüyorum…
sabahın dördü…
kusacağım kanla karışık
öyle iğrençsin ki içimde
sanki kokuşmuş bir balık…
önce küfürlerim geliyor ağzıma
anan, bacın, soyun, sülalen…
ip gibi diziyorum, nüfus kalabalık
ağzıma kadar dolmuşum
dilim bütün küfürlere alışık…
adını tükürüyorum…
ertesi sabah olmuş…
ön takıları bitmek bilmeyen adını!
“bir zamanlar sevdim” dediğim…
kadını tükürüyorum!
Kayıt Tarihi : 22.10.2008 19:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!