Küfürlerim, kırılma noktam benim.
Ecdadına sövüyorsam eğer...
Öyle böyle değil bir ağacı köklerinden
Ayırırcasına kırmışsındır beni.
Bilirsin; Köksüz hayatta kalamaz ağaçlar
Fakat, ben alıştım buna
Toprağından sökülmüş bir ağaç misali
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta