Küfürbaz Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Bir tarafım hilebaz, bir tarafım hokkabaz,
Karşıya bakıyorum bir sürü işe yaramaz.
Dönüyorum arkama
Arkamda da bir yığın cambaz.
Söyleyenler boşa söylememiş
Üzüm üzüme baka baka kararır.
Öte baktım, beri baktım
Benim de bozuldu iyice ağzım,
Ben de oldum okkalısından bir küfürbaz.

Bugünlerde iyice küfürbaz oldum ben,
Hep küfretmek geçiyor içimden
Yatarken küfretmek.
Kalkarken küfretmek
Otururken küfretmek.
Yemek yerken, sohbet ederken, fırına giderken,
Pazardan dönerken
Traş olurken, adım atarken, aynaya bakarken
Ken ken kenn...
Doğruyu baştacı edemeyişimizden
Çarpıyor sözlerim
Hep kendime, hep kendime
Bugünlerde iyice küfürbaz oldum ben.

Hele hele haberleri dinlerken
Deli oluyorum, deli
Haksızlıklar dizboyu,
Tutarsızlıklar, yalanlar, iftiralar
Peşkeş çekmeler, atıp tutmalar......

Önce kükrüyorum yıkacakmış gibi her yeri
Yaylana yaylana bir yürüyorum.
Sonra salıveriyorum kendimi
Koyunlar, kuzular gibi
Yayılıyorum koltuğa
Çok değil
Birkaç dakika geçiyor geçmiyor
Koltuk batmaya başlıyor orama burama
Bir yanı muhalefet, bir yanı iktidar,
Koltukta diken sanki.

Haydi sende al gazeteni eline
Bir göz at.
Ya da aç radyonu
Ya da geç televizyonun başına
Kulak ver bakalım dünyaya.
Kulak ver de görüver Anya'yı Gonya'yı,
Görüver de
Sıkıysa küfretmeden duruver.

Ben, ben
Ben bugünlerde iyice,
İyice küfürbaz oldum ben,
Kendimi tutamıyorum
Hep küfretmek geçiyor içimden.