Küfür gibi geldin (2)

- değdirmem sohbetini –

kendi hatanla ölmüşsün
bir daha

soğuktun kent.
dert. kaldıramadın kendini

kopmuşsun baştan...

her gece ıssızlığa takılırdın
benimle

birlikte...
gitsem nereye...
ne oldu şimdi hadi geriye saplan
bilirim ki ansızdır vaktim.

sığındığım bu memleket adına anılır artık
şiir bile eklenir yarımına
süpürmektir artık artıklarını yağmursa yüzüme değerken
eskisi gibi şarkı söylerdi

bakırdandı kalp
baki değildi aşk
bağlantım düşman yüreğime ..
ez -
berim(de)
acı tez gelendi ıslak kuş-

ağlardı işte senin geldiğin gün. günüme
güneşime yalvardım bırak umudumu !
nasıl küfür bu nasıl dua ..

geldiğin gibi ağladım ağladım zamana.
bu nasıl (bir) parça/ kan ..türlü türlü geçmiyor
mevsim yaralı su gibi değil gözüm
aynada geldiğin güne ağladı şimdi
varmış senin gibi, toz bahar
duman kanar genşliğime. çelişkidir miğdeme düşen
içi içi yaralıdır şarkımız,
şarkımız yalandır bir başka bahara yaman gibi gelen aşk -

ve
sıradan bir güne benzerim.ben

senin geldiğin ve yanında getirdiğin küfürü
dua sayarım (kendimde içimi yaratırım) ve beynimdeki ölmüş bakterileri bir daha öldürürüm.

içinde
azalmakti aslinda isim. basaramadim

..

keşke duvarlar bu kadar boş gelmeseydi bedenime

dilime keşke bu "ince kan şeridini" sürmeseydim ..

..