Küfür Eden İt Şiiri - Bahri Çelik

Suratsızlar çıktı yine meydana
Vatanımda serbest gezerken soysuz
Rahatlığın adı kölelik oldu
Utanmazki serseri haykırır hep
Salyası akarak etrafa bakar
Kuduz ağzından küfür sarfediyor
Mehmetciğe küfür eden kuduz it
Haddini bil soysuz ermeni dölü
Yazıyorum bak buraya itoğlu it
Elimi sokarak ağzına senin
Dilini kökten sökerek alırım

Şehitler çok bu vatana yetişir
Kürşatlar kınalı kuzular hazır
Kim pranga takıp küfür ederse
Hiç şakası olmaz bu ihanetin
Vatanı milli iradeyi hakimi
Bin yıllarca Turanı hükmü Türk tür
Devletime küfür eden kuduz it
Haddini bil soysuz ermeni dölü
Yazıyorum bak buraya itoğlu it
Elimi sokarak ağzına senin
Dilini kökten sökerek alırım

Mayanız bozuktur sünepe zevzek
Baktıkca hallerinize tiksindim
Midem bulandı öksürüğüm tuttu
Amaç belli niyetleriniz bozuk
Lağam faresi zehirli haşerat
Farkınız yoktur sürüngen yılandan
Polisime küfür eden kuduz it
Haddini bil soysuz ermeni dölü
Yazıyorum bak buraya itoğlu it
Elimi sokarak ağzına senin
Dilini kökten sökerek alırım

Güzel ülkemiz kolay kurulmadı
Her karış toprağında şehit kanı
Makam mevki dokunulmaz zırhın
Açılım kadar taş düşsün tepene
Baban bilinmez kırk haramilerden
İftira atar etrafa durmadan
Vatanıma küfür eden kuduz it
Haddini bil soysuz ermeni dölü
Yazıyorum bak buraya itoğlu it
Elimi sokarak ağzına senin
Dilini kökten sökerek alırım

**** Dost Kalemlerden****

ÖZÜRLÜ AYDIN

Ulan yutacak gırtlak var mı özrünü senin
Dar mı geldi kimliğin, bol mu geldi Türk yenin
Yaltaklanıyordun ya, hani bizdendin demin
Ermeni’nin uşağı, hele de! Nedir özün?

Ayak oyunlarıyla düşman safına kaydın
Tırışkadan teranen, yüreğimizi baydın
Kaç mumluk ışık verdin, sana kim dedi aydın
Yalan, dolan, iftira, yamuk çıkar her sözün

Tarihten bihabersen öğreteyim hemen gel
Sazan mı avlıyorsun oltanda kurtlu çengel
Ne zaman şaha kalksak sen çıkıyorsun engel
Muz kabuğu döşeli her yokuşun, her düzün

Çete kurdu dostların kanlı katliam yaptı
Öyle ya! Dar gününde Türk yutulacak haptı
Yutkundu, yutamadı, bin bir hileye saptı
Tek sen mi göremedin, gördü tavuğun, kazın

Soykırım çukuru bu diye açtırdı mezar
Kuran, tesbih ve muska tutanaklarda yazar
Müslüman vesikası, ermeni de ne gezer
Alel acel kapattı, döverek kaçtı dizin

Mezalimin alası, casusluk desen onda
Durmadan kanıtlıyor insanlıkta en sonda
Çevirdiği filimde diplomat kanı fonda
Ölen atan değildi, nasılsa kuru tuzun

Azeri’den çaldığı toprak hala elinde
Doğuya salyalanmış, ayan beyan halinde
Küstahça talepleri geveliyor dilinde
Puşt makamını çalar, ihanet telli sazın

Özür dileyeceksen, Türk milletinden dile
Vatan sevgini koysan nokta kalır mendile
Ağır konuşacağım hakim olmasam dile
Tükürsem şükür dersin, meşin kaplanmış yüzün

Mücella Pakdemir

Soysuzun soyu belli değilki,
İt deme ite hakarettir.
İt yediği ekmeği bilir,
Sadık bir dosttur.
En azından soyu bellidir.
Bu şerefsizlerin ne olduğu belli değil ki.

Bahattin Hamşioğlu 1