Küfrü dem Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Rakılayacağım ve sana kaldıracağım
en mavi kadehi.
           Her uzaklık küfürdür can
taşa hasretini yazmak gibi...
Göksuyum uyanmışta can öteme gelmiş.
          En ufak uzaklık zulümdür bu dem
Bir dünya büyütüyoruz
    diş diş, tırnak tırnak, can cana
dik, ayakta karşılamaya insani olan ne varsa
alnımızda güneşin yediveren rengiyle...
Tepeden tırnağa insan yaşamaya aycan.
Ellerimizde dünyanın kaderiyle
yüreğimizde müge çiçekleriyle
ve gövdemizle hayata akan gözsuyumuzla
sevdası mügenin buğulu yapraklarında asılı kalan
canımın ağrısı, başımın ateşi
     kıyılarda bulurlar leşimi
tepeden tırnağa yalnızlık kokan
sana doymayan....