Küfran Zamanlar Şiiri - Cenk Ulupınar

O zamandı zamandan kısa...
Bir tren çığlığı gibi keskindi,
beni ıssız bir kaldırımda bekleyişin.
Gözlerim alçıdaydı,
ve yine zaman,
o zamandı...
Bir sokak çocuğu gibi
kemiriyordu geceyi sigaram.
Bir misina kadar inceydi yaram.
ve sızlıyordu baykuşların
hain bakışlarında,
ecel sessizliğini giyinmiş odam.

Zaman o zamandı.
İçlerinden kimi seçsem,
biliyordum haramdı.
Yardan uzaktı yarınlarım.
Sırdan yakındı sana bir balkonda,
bir mandalla astığım aşkım.

Sen kalbimin güvertesinde
sallanırdın o zaman.
Bense seni yaradanın
sanatına hayran,
içerdim gözlerini bir şişede,
hem de hiç ayılmadan.

Zaman o zamandı.
Benliğim her şeyi kaderim sandı.
Bir çengelli iğneyle
ilişti kalbim kalbine..
Çekemedim, canım yandı.

Yıktım bütün haneleri.
Ezdim o zaman ezilesi her şeyi.
O zaman anladım ki,
seviyordum sevgili.
Seviyordum sevgili...

Ama böyleydi hayat.
Küfrandı zaman,
yüreksiz merhabaydı.
Bir asırlık sevdaydı bende kalışın.
Bir aciz saltanattı ardımdan
gülerek ağlayışın.