Küflü Yaz Şiiri - Dilşah Aytekin Çalım

karpuz kabukları düş kurarken

denizin koynunda

uykusuz takalar

alacakaranlıklarda

uyumazdım ben

bilir misin

akşamdan sabaha kalan

bir şarap tadı

dudaklarda

yatağım yastığım

dururdu sessiz

perdem aralanırdı isteksiz

durgunlukları ayıklarken

ben en baştan

uçan hecelerin kopmuş kolu kanadı

küflü bir yazdı bizimkisi

girerdi usuldan

dökerdi içini

başucumda

ucu bucu

bir aşk yeterdi

heceletmeye

en baştan

bu kırık bedeni

her ben gibi

yeniden der gibi

yeniden sev beni ne olur